Zenit E – pierwszy Zenit ze światłomierzem.
ZENIT E – pierwszy Zenit ze światłomierzem.
Aparat fotograficzny Zenit E był produkowany w zakładach KMZ w Krasnogorsku oraz na Białorusi w zakładach BELOMO. Od 1966 roku do 1986 roku powstały około 3 miliony tych aparatów.
ZENIT-E od ZENITA-B różni się tylko tym, że jest wyposażony w selenowy światłomierz.
Selen to pierwiastek chemiczny. Charakteryzuje się tym, że im więcej pochłania światła, tym
większy ładunek elektryczny w nim powstaje i z tego powodu stosowano go kiedyś w fotokomórkach.
W ZENICIE-E ten prostokąt nad obiektywem to właśnie fotokomórka. Im więcej światła w nią
wpada tym większy ładunek elektryczny w niej powstaje i bardziej wychyla się wskazówka.
Kręcąc pierścieniem zewnętrznym, tym na którym są naniesione czerwone i czarne wartości
czasów naświetlania, przesuwamy kółeczko na wskazówkę. Zakładając, że wcześniej prawidłowo
ustawiliśmy czułość filmu ( w skali GOST-ASA lub DIN ), odczytujemy użyteczne wartości
przysłon i czasów. Światłomierz pokaże nam kilka par takich wartości np.2,8- 1/500, 4-1/250,
5,6-1/125, 8-1/60, 11-1/30 16-1/15, 22- 1/8. Stosując obojętnie które parametry naświetlimy
film identycznie.
Wybór zależy od tego co fotografujemy i od tego jaki efekt chcemy uzyskać.
Więcej na tema światłomierza selenowego
CZUŁOŚĆ FILMU ( MATRYCY) , PRZYSŁONA , CZAS NAŚWIETLANIA
Fotokomórka w tym prostym wmontowanym w ZENICIE – E światłomierzu „zbiera” światło z
całego fotografowanego obiektu. Jeśli np. fotografujemy pejzaż i mamy w polu widzenia 50-
80% jasnego nieba, to wskazania światłomierza będą błędne. Gdy naświetlimy film według takich
wskazań, to mocno nie doświetlimy to, co niebem nie jest. W takim przypadku kierujemy
światłomierz w dół, by światło z nieba nie zmyliło pomiaru. Fotografowana ciemna postać na tle
jasnej ściany też wyjdzie niedoświetlona, wykonujemy więc pomiar z bliska aby do fotokomórki
wpadło tylko światło odbite od fotografowanej postaci.
Dokonaliśmy prawidłowego pomiaru światła. Mamy do wyboru kilka par czasów i przysłon.
Które parametry wybrać?
Zasady są w miarę proste: im krótszy czas naświetlania tym ostrzej odwzorujemy obiekt w ruchu,
im większa wartość przysłony (mniejszy otwór obiektywu) tym większą uzyskamy głębię ostrości.
Jeśli fotografujemy obiekt w ruchu, a chcemy uzyskać obraz tego obiektu w miarę ostry, nie
poruszony, to ustawimy najkrótszy możliwy czas i stosowną dla tego czasu przysłonę. Biorąc pod
uwagę wyżej wymienione parametry, w aparacie ustawimy wartości 2,8-1/500 . Najważniejszy
jest dla nas najkrótszy możliwy czas naświetlania (zastosowaliśmy preselekcję czasów).
Inaczej jest gdy fotografujemy obiekty statyczne np. ulicę – chcemy by wszystkie budynki i te
bliżej położone, i te dalej – były ostre. Teraz wybierzemy największą możliwą, użyteczną wartość
przysłony, aby głębia ostrości była maksymalna (preselekcja przysłony). Jeśli fotografujemy bez
statywu, to ze wskazań naszego światłomierza wynika, że zastosujemy przysłonę 11 i czas 1/30
sekundy. Przy czasie 1/30 mamy szansę wykonać jeszcze zdjęcie nieporuszone, przy dłuższych
czasach trzeba użyć statywu i wężyka spustowego. Mając statyw, możemy zdjęcie ulicy wykonać stosując przysłonę 22 i czas 1/8.
Oczywiście to tylko ogólne zasady; nie musimy ich stosować i bardzo dobrze – niech obiekt w ruchu będzie poruszony a na naszej ulicy tylko pierwszy plan ostry.
A co zrobić kiedy wartości czasów i przysłon nas nie zadowolą? W fotografii analogowej
należało zastosować czulszy lub mniej czuły na światło film, w fotografii cyfrowej zmieniamy
czułość matrycy. Czułość obecnie wyrażamy w jednej skali ( rodem z USA) ASA
25, 50, 100, 200, 400, 800, 1600, 3200, 6400…….
Dawniej w epoce aparatu analogowego popularną skalą czułości była niemiecka skala DIN
15, 18, 21, 24, 27, 30, 33, 36……
Pokrywała się ona doskonale ze skalą ASA i tak
15 DIN to 25 ASA 18 to 50, 21 to 100, 24 to200, 27 to 400 itd.
Rosjanie jak zwykle musieli mieć wszystko trochę inaczej (czytaj – lepiej;) ), więc mieli swoją skalę
GOST 16, 32, 65, 130, 250, 500…. i w takiej skali czułości produkowali filmy.
Nie pasowała ta skala ani do skali ASA, ani do skali DIN.
16 GOST to około 13 DIN, 32 GOST to tak około 16 DIN, 65 GOST to 19 DIN, 130-22,
250-25, 500-28 itd.
Nie miało i nie ma to jednak większego znaczenia dla fotografujących.
W modelu ZENIT 122 możemy stwierdzić, że skala GOST jest już identyczna jak ASA.
W fotografii czułość i parametry naświetlenia – czas i przysłona, mają bardzo duże
znaczenie. Stosowane w sposób przemyślany dodadzą zdjęciom głębi i dynamiki.
ZENIT – EM
Zenit EM to zmodernizowana ( M ) wersja Zenita E .
Tak jak Zenit E w porównaniu z Zenitem B różni się tylko tym że ma światłomierz, tak Zenit EM
różni się od opisanego wcześniej Zanita BM też tylko tym że ma światłomierz.
Zenit -EM produkowany był od 1972 do 1984 roku; wyprodukowano około 980 tysięcy tych
aparatów.
ZENIT ET pierwszy Zenit z automatyką przysłony.
——————————————————————————————-
