Camera Obscura
Camera Obscura
Czy obserwowałeś kiedyś światło, które wpadając przez mały
otwór w okiennicy maluje na ścianie odwrócony obraz tego co znajduje się za oknem?
Jeśli tak, to obserwowałeś zjawisko, na którym oparta jest cała fotografia – i ta stara
analogowa, i ta najnowocześniejsza fotografia cyfrowa.
Słowo 'fotografia’ dosłownie znaczy – światłem rysowanie.
Podobnych obserwacji mógł dokonać już pierwszy człowiek mieszkający w jaskini.
Pierwsi o tym pisali i prowadzili obserwacje używając pudełka z dziurką nazywanego
Ciemnią Optyczną około 300-400 lat pne Starożytni Chińczycy, Starożytni Grecy –
Arystoteles, Euklides.
Arabski matematyk Alhazan z Basry jako pierwszy dokładnie to zjawisko i tę skrzynkę
opisał. Opis ten pochodzi z roku tak około 1020.
Początkowo Ciemnia Optyczna, podobnie jak w jakiejś mierze i dzisiejszy aparat fotograficzny, głównie pomocna była w astronomii do obserwacji Słońca i Księżyca.
Używali jej też rysownicy, architekci i malarze.
Przydawała się do dokładniejszego kopiowania rzeczywistości.
Używał jej też Leonardo da Vinci. To on nazwał ten instrument Camera Obscura –
w dosłownym tłumaczeniu z łaciny znaczy Izba Ciemna.
Dla mnie Camera Obscura to pierwszy aparat fotograficzny. Od tego urządzenia zaczyna
się historia aparatu fotograficznego. Obrazy były malowane światłem, a pierwszymi nośnikami tych
obrazów był papier lub malarskie płótno.
Aparaty typu Camera Obscura powstają do dziś. Teraz nośnikiem obrazu jest emulsja fotograficzna.
Jak masz ochotę tak się pobawić, to już piszę jak to się robi.
Z aparatu fotograficznego wykręć obiektyw,
otwór po nim zaklej nieprzepuszczającym światła materiałem, np. folią (od strony
wnętrza aparatu powinna być czarna, matowa) pośrodku zrób igłą dziurkę o średnicy
około 0,2-0,3 mm i gotowe, masz Camerę Obskura – aparat do fotografii otworkowej.
Z lustrzankami analogowymi wiem, że się to uda, im prostszy aparat tym lepszy.
Z lustrzankami cyfrowymi raczej to się nie udaje, bo te nie bardzo chcą współpracować jak im się
obiektyw wykręci.
A ten rysunek niżej to już Camera Obscura z XVII wieku. Wyposażenie to lustro, matówka, obiektyw i coś co przypomina mieszek do makrofotografii prawie
lustrzanka.
Dla wygody rysownika obraz jest odbijany przez lustro i przenoszony na matówkę leżącą poziomo.
Już w roku 1550 Girolamo Cardano w celu uzyskania lepszej ostrości obrazu, użył w
swojej ciemni optycznej pojedynczej soczewki skupiającej. Wynalezienie przesłony przez
Daniello Barbaro w roku 1569 jeszcze bardziej tę ostrość poprawiło.
A to Camera Obscura z 1825 roku. Obraz odbija się w ustawionym pod kątem 90 stopni lustrze,
przechodzi przez obiektyw i jest rzucany na arkusz papieru. Całe urządzenie przypomina
trochę powiększalnik używany do niedawna w ciemniach fotograficznych do wykonywania
odbitek. Próbowałem tej metody rysowania, właśnie przy użyciu powiększalnika.
Rezultaty… no cóż, nigdy bym takich nie osiągnął bez tego urządzenia. Obecnie też sposób
ten jest pomocą dla wielu malarzy i rysowników.
A to jest Camera Obscura z 1839 roku. W aparatach fotograficznych tego typu swoje heliografy, talbotypy i dagerotypy naświetlali tacy prekursorzy fotograficznego procesu jak Niecephore Niepce, William Henry Fox Talbota i Louis Jacques Daguerre.
——————————————————————————————-