Praktica, Paraktica FX
Praktiflex, Praktica, Praktica FX
Praktiflex.
Historię aparatu fotograficznego Praktica zapoczątkował produkowany od roku 1939 w NRD, w Dreźnie, w zakładach VEB Kamera Werke Niedersedlitz Praktiflex – lustrzanka małoobrazkowa na film typ 135. Aparat posiadał migawkę szczelinową, pionowa, płócienna z czasami
B, 1/25, 1/50, 1/100, 1/25o.
Mocowanie obiektywu na gwint 39 mm
Praktica
W roku 1949 Praktiflexa zastąpił aparat fotograficzny – Praktica.
Pierwszy model aparatu Praktica produkowano do 1952 roku. Powstało około 62 tysiące tych aparatów. Migawka w Praktice jest płócienna, pionowa, szczelinowa z czasami
B, 1/2, 1/10, 1/25/, 1/50, 1/125, 1/250, 1/500
Pierwsze aparaty Praktica nie miały synchronizacji z lampą błyskową. Synchronizacja pojawiła się w roku 1951 w postaci kontaktu który służył do podłączenia adapteru z gniazdami synchronizacji.
Mocowanie obiektywu – gwint 42M
Praktica FX
Od roku 1952 w zakładach VEB Kamera Werke Niedersedlitz produkowano aparat Praktica FX. Model FX był prawie identyczny z pierwszym modelem aparatu Praktica, tyle że posiadał trzy gniazda synchronizacji z lampą błyskową umieszczone z przodu.
Nazwa aparatu FX nawiązuje właśnie do gniazd synchronizacji na lampę błyskową – spaleniową – F i elektronową – X. W modelu FX są trzy gniazda. Każde gniazdo miało inną synchronizację z lampą.
Synchronizacja działała z czasami 1/2, 1/5, 1/10.
Czasy naświetlania w tych aparatach to B, 1/2, 1/5, 1/10, 1/25, 1/50, 1/100, 1/200, 1/500.
Migawka jest płócienna, szczelina – pionowa. Naciąg filmu jest po prawej stronie aparatu obok bębenek do ustawiania czasów naświetlania.Pierwsze aparaty Praktica nie mają automatycznego licznika zdjęć. Jest licznik manualny, do samodzielnego przestawiania.
Wbudowane lustro podnosi się razem z naciągiem filmu.Obraz wpada przez obiektyw odbija się od lustra ( stąd ta nazwa „lustrzanka” ) i pada na matówkę którą obserwuje się przez kominek i dodatkową powiększającą soczewkę.Ostrość ustawiamy kręcąc odpowiednim pierścieniem obiektywu i oceniamy na matówce. Spust migawki jest z przodu, pod palcem wskazującym prawej dłoni. W momencie naciśnięcia spustu podnosi się lustro i uruchamia migawka a obraz rejestrowany jest na filmie. Aby założyć film, trzeba zdjąć tylną ściankę.
W modelach FX szpulka na którą nawija się naświetlony film jest plastikowa. W pierwszych Prakticach jest metalowa. Aby zwinąć film po naświetleniu zwalniamy ząbki trzymając wciśnięty przycisk obok naciągu. Korpusy aparatów Praktica i Praktica FX zbudowana jest głównie z mosiądzu.
W Prakticach i Prakticach FX można znaleźć bardzo dobre obiektywy.
Carl Zaiss Jena – Tessar 2,8/50 mm .
Meyer Optik Gorlitz – Imoplan 1,9/58 mm
Meyer Optik Gorlitz – Primagon 4,5/35 mm
Praktica FX 2, FX 3
Aparat Praktica FX 2 pojawił się w sprzedaży 1956 roku. Aparat różni się trochę wyglądem,
na korpusie z przodu ma dwa gniazda synchronizacji. Ma też jedną bardzo istotną nowość.
Praktica FX 2 to pierwszy aparat na świecie z automatyką przysłony.
W modelu FX 3 porównując z modelem FX 2 żadnych istotnych różnic nie widzę.
Jest chyba prawdą że model FX 3 to jest taka eksportowa wersja modelu FX 2.
Ilość wyprodukowanych egzemplarzy.
Model FX około 100 tysięcy.
Model FX 2 i FX 3 około 200 tysięcy.
